vrátny, -neho m. zastar. vrátnik: „Kto je?“ zavolá vrátny na došlých. (Ráz.) Vrátny ťa nepustí; iba s kartičkou od direktora. (Taj.)
vrátny m vrátnik: (kráľ. funkcionári) yako hofmistr, wratnj (KoB 1666); wratni gest Duch swaty (COB 17. st); ianitor: wrátny (KS 1763); mel pan wratnýho (VP 1764); ostarius: wrátny (AP 1769); -a ž: ianitrix: wrátna (KS 1763); ianitrix: wrátna (PD 18. st);